Lisanne Akkerman. Een nieuw lid met een verhaal

Mijn eerste motorvakantie door Lisanne Akkerman

Dit verhaal schrijf ik als nieuw lid van de roemruchte Puch Club Nederland. Maar laat ik me eerst even voorstellen: ik ben Lisanne, dochter van Foppe Akkerman, die kennen jullie allemaal wel, hij is de voorzitter van de club. De passie van motorrijden heb ik van hem overgenomen. De kennis van motoren (helaas nog) niet.

Doormijn vader ben ik al vaker mee geweest met de Puch club op vakantie maar dit is de eerste keer dat ik zelf motor kon rijden in plaats van achterop. Ik heb namelijk dit jaar in februari mijn motorrijbewijs gehaald. Ik rij zelf een Kawasaki Z650 maar dit jaar tijdens de motorvakantie in Frankrijk reed ik op een Suzuki TU 250 X. 

Die komt bij Huib Boender, ook een lid van de Puch club, vandaan.

Met mijn Kawasaki Z650. 

De vakantie

In September gingen we naar Frankrijk met een aantal van jullie waaronder mijn ouders, mijn zoon en ooms en tantes.  Een hele stoet familieleden dus. Van tevoren heb ik een rondje Krimpenerwaard gereden samen met mijn vader omdat ik vooral mijn eigen motor gewend ben. Dit ging prima dus ik dacht, ik ben er wel klaar voor. Dat was misschien iets te optimistisch gedacht.

Voordat de week echt begon, ging ik tanken met mijn vader en mijn oom Leo. Bij de eerste rotonde ging het al mis. ik schakelde verkeerd waardoor Suzuki er de brui aan gaf. Ik heb zelf dus een motor uit 2024 en dat werkt toch net even anders. Onder andere kan ik zien in welke versnelling ik zit.  Bij de Suzuki is dit niet het geval waardoor ik dus stil stond op de rotonde en zij al verder reden. Toen kregen we de motor eerst ook nog eens niet in zijn vrij maar na het eerste ritje lukte dat gelukkig wel en daarna ging het verder ook prima. 

Dag 1.

Die dag heb ik rustig aan mij voorbij laten gaan, het regende en ik zal het meteen maar bekennen, ik ben een ´mooi weer rijder´ 😊. 

Dag 2.  

Het follow-up systeem werkt (nu niet)

Dit werd mijn eerste motorrit op de Suzuki in een groep. Ik moest dus een paar dingen gaan beheersen. Ten eerste mijn weg vinden in het schakelen, ten tweede het rijden in een groep en ten derde het follow up systeem waar ik nogal zenuwachtig van werd. Gelukkig kon ik dit samen met mijn vader oefenen dus dat ging uiteindelijk prima. 

Voor anderen was het ook zoeken, bij de eerste keer dat wij stopten bij een rotonde hebben wij daar uiteindelijk een uur gestaan.  

Een prachtig kasteel, dat wel

Uiteindelijk kwamen we toch op de plaats van bestemming, een mooi kasteel. Daar hebben we een broodje gegeten, een rondje gelopen en natuurlijk heel veel foto´s gemaakt. 

Het mooiste van die hele dag vond ik eigenlijk de rit zelf. 

Al die motoren, de mooie omgeving, echt heel leuk! 

Dag 3; 

Zoals degenen die erbij waren weten en hebben gezien dat mijn zoontje ook mee was. Hij is dol op motoren maar kan helaas  om verschillende redenen nog niet mee op de motor. Mijn moeder en tante(s) pasten dus op hem als ik ging rijden. 

Maar vandaag reden ze met de auto mee dus was hij er ook een dagje bij. 

Zoon Jaylano op de Suzuki.

 Ook vandaag weer een mooi ritje gehad. 

Een mooie omgeving gezien, tussen de zonnebloemvelden door. Ze stonden helaas niet meer in bloei maar toch. 

Zo'n rit met oude motoren verloopt bijna nooit vlekkeloos. Ook nu niet. Onderweg stopte de motor van mijn oom er namelijk mee. Dus hadden we na een heerlijke lunch nog even een fijne tussenstop bij een garage. 

En ook vandaag weer een dingetje met het follow up systeem. Weer stonden mijn vader en ik samen een flinke tijd te wachten. Een deel van de groep bleek een een andere route genomen te hebben en volgens mij stond Julian ergens met een lege tank of zoiets. 

Na een flinke tijd gewacht te hebben en nadat meerdere mensen zelfstandig hun weg vervolgden, zijn we vanaf het tankstation toch maar met een groep richting de camping gereden. Na een zelfstandig follow up momentje, reed iedereen de ene kant op en mijn vader de andere. Ik reed mijn vader toen achterna en kreeg pas een paar rotondes verder zijn aandacht. We reden nog samen terug maar iedereen was al weg. Het bleek nog dat Kees ons achterna was gereden maar ons niet meer zag. 

Samen zijn wij dus teruggereden naar de camping. Bijna bij de camping aangekomen kwam de rest ook aan, vanaf de andere kant. Als gevolg waren waren we die dag pas rond half 8 in de avond terug! 

Dag 4; de laatste dag alweer.

Ik vond dit toch wel de mooiste rit. Wat een leuk, schattig dorpje. 

Ik vond het heel erg lijken om het dorpje van de Disneyfilm, ´Belle & het Beest´. 

Geen lunch maar toch leuk

Op deze foto zie je ons in het dorpje, we gingen even wat drinken. 

Ze serveerden hier geen lunch dus hebben uiteindelijk bij een bakkerij een broodje gehaald. 

Kasteel Amboise

Als laatste nog een plaatje van kasteel Amboise, ook weer heel mooi.

Ik zeg na dit avontuur; Beacoup de Puch!

Tot de volgende rit en/of vakantie. 

Lisanne Akkerman.