Het verhaal van Stefan Miedema

Hoe Stefan verkikkerd werd op zijn Puch (dit verhaal zal zich stap voor stap verder ontwikkelen naarmate Stefan vordert)

Op 12 april werd er een sleutelmiddag georganiseerd, Dat kwam mij goed uit want ik was al een tijdje bezig met mijn 250tf en had intussen nog wel een paar vraagtekens. En de belofte was dat er op die middag oude rotten van de club hun kennis en kunde zouden inzetten om anderen op weg te helpen. Voor mij was het wel een hele reis vanuit het hoge noorden. Er gaat immers niets boven Groningen. Maar eenmaal bij de Hoeve Maria van Dirry en Albert aangekomen kwam ik in een warm bad terecht. En werd mij ook het hemd van het lijf gevraagd over mijn tf en de geschiedenis daarvan. Dus hier begint mijn verhaal.

De foto van de opa van Stefan waarmee het allemaal begon

Met deze foto van m´n opa begon het. Hij was in 1956 (als ik het goed heb) naar Italië gegaan met een neef. Ik weet verder weinig van dit avontuur behalve dat mijn opa met de trein terug moest i.v.m kiespijn.

Ik had zelf al een liefde voor motoren gekregen en vooral “oude troep” trok me nogal aan. Dus toen ik dit zag dacht ik, dit ding moet ik hebben. Maar geen idee welk ding het was. Hier ben ik samen met een vriend een avond en vele biertjes mee bezig geweest maar toen wisten we het. Nee, geen BMW wat onze eerste gedachte was maar een Puch tf 250.

Sindsdien ben ik niet actief op zoek gegaan maar heb ik marktplaats wel in de gaten gehouden ik heb er in die tijd drie te koop gezien waarvan een voor € 10.000. Die was dan wel in perfecte concoursstaat maar dit paste niet echt in mijn budget. Bovendien was het mijn bedoeling om hem ook echt te gaan gebruiken en niet al te bang hoeven zijn dat er iets mee gebeurt. Maar nummer drie was perfect geschikt voor mij. Hij liep dan wel niet, het blok zat muurvast, maar was wel redelijk compleet en niet heel duur (met € 2.250 toch nog steeds het duurste voertuig dat ik ooit had gekocht).

De aanwinst op de trailer

Enfin, ik heb hem meteen ergens bij Arnhem opgehaald. Een paar dagen voor ik op vakantie naar Vietnam vertrok om daar met ook een beetje met een motortje te gaan rondrijden.

Maar ik kon niet wachten en wilde direct zien wat ik eigenlijk gekocht had. Gelukkig blijkt er zelfs een ontsteking op te zitten dus er is hoop dat hij ooit gaat lopen.

Inderdaad, een ontsteking!

Na een bijzonder avontuur in Vietnam

kwam ik terug in Nederland. Intussen slaat het Corona virus wereldwijd toe en heeft ook Nederland bereikt. Aangezien Vietnam dichtbij China ligt was ik 2 weken niet welkom op m'n werk. Dat komt goed uit, echt super, want nu kan ik lekker aan de Puch beginnen!

Een blije Stefan

Eerst maar proberen het blok gangbaar te krijgen. Veel kruipolie er in en met een hulpstuk druk zetten.

Helaas tevergeefs. Er zit niks anders op, het blok moet er uit. Ik neem me voor zoveel mogelijk foto's te maken, er moet iets anders geprobeerd worden.

Ik besluit om de zaak heet te stoken en er dan meer kracht en druk op te zetten, Ai, dat bleek wat teveel van het goede. Maar het blok geeft geen krimp. Dus de volgende ronde begint.

Het blok verder uit elkaar en bij de buurman onder de pers. Meteen maar een brander er op. Als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks.

Het gevecht gaat verder

En ja hoor, het lukt. Het blok geeft de strijd op, lichtelijk gehavend maar het is los!

Deze zuigers zijn niet helemaal ongeschonden uit de strijd gekomen

Als ik weer wat tijd heb vertel ik hoe het verder ging. Spoiler, het is allemaal goed gekomen!

Hoe het verder ging;

Nu kwam de uitdaging om alles weer in elkaar te krijgen en vooral de onderdelen vinden die ik nodig had. De krukas was hier in de grootste uitdaging. Nergens kon ik vinden wat voor lagers er in zaten RBO kon hem eventueel reviseren maar een drijfstang was niet helemaal recht. Vervolgens ben ik lid geworden van de Puch club en heb ik van foppe Akkerman een gereviseerde krukas kunnen kopen.

Hiermee was ik weer uit de brand geholpen. Ik heb de cilinder gestraald en gespoten deze was door het heet stoken er niet mooier op geworden. Vervolgens heb ik  hem na RBO opgestuurd om te laten boren en honen.

Ik kreeg hem terug met mooie nieuwe zuigers en nog een godsvermogen aan onderdelen die ik nodig dacht te hebben.

Nu kon eindelijk het blok weer in elkaar. Harrie Dirix heeft me geholpen met het uitvullen van de krukas (en met nog veel meer tips en trucks om het spul weer in elkaar te krijgen!).

Vette pech! De bouten voor het blok had ik niet mee besteld en M7 bouten schijnen in Nederland ook nergens op de plank te liggen. Dus het stagneerde weer eens. er zit niks anders op, eerst weer wachten op het spul van RBO.

Dan eerst de uitlaat maar wat liefde geven want deze had het ook zwaar te verduren gehad. Op mijn werk maar wat nieuwe schijfjes gemaakt en deze er opgelast. Eindelijk een meevaller want dit was een groter succes dan verwacht.

De voor - en achtervering ook heb ik toen ook maar direct aangepakt. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk de originele onderdelen te repareren en te gebruiken. Zo heb ik het gescheurde zadel dekje geplakt met een stuk binnenband en met nieuw schuim was het al weer heel wat. Ik heb zelf  een beugeltje gefabriceerd voor de accu en de tank ophanging gemaakt en nog vele andere kleine dingetjes die ik intussen alweer vergeten ben.

Inmiddels waren de onderdelen weer binnen dus het blok kon eindelijk in elkaar gezet worden .

Stukje bij beetje begon het weer een motor te worden. Toen alles in elkaar zat kwam ik er achter dat de ontsteking niet goed was. Deze heb ik vervolgens naar Harrie opgestuurd die het (Harrie is Harrie!) weer in goed werkende staat gebracht heeft..

Stap voor stap op weg naar compleetheid

Het is weer een herkenbare Puch

De proef op de som!

Nu het meeste er op zat kon ik eindelijk kijken of er wat leven in te krijgen was. Onder het genot van een biertje met vrienden erbij maar proberen. De 2 keer trappen wou hij eigenlijk al wel aan maar na 16 keer trappen was hij toch echt in leven gekomen. Het bewijs zie je hieronder.

Bij de eerste proefrit kwam ik direct een probleem tegen. Ik had maar 3 versnellingen. Maar ik was er zeker van dat ik de versnellingsbak meerdere keren had gecontroleerd voor het blok definitief in elkaar ging. Na wat speurwerk kwam ik er achter dat versnellingswijzer verkeerd om op het blok gemonteerd zat. Daardoor kwam deze tegen de accu aan en hierdoor  ging hij niet in de 4^e. Pfff, weer een probleempje opgelost!

Vervolgens kwam ik nog een probleem tegen, als de motor warm is wou hij wel eens op hol slaan. Dan blijf hij lopen ondanks hij van het contact af is. Dit was een lastiger probleem om op te lossen.

Ik ben als eerste op zoek gegaan naar plekken waar hij valse lucht kon krijgen. Dat bleek niet voldoende te helpen. Dus uiteindelijk toch maar een nieuwe gasschuif besteld (de originele was aardig aangetast) en her en der wat aangedraaid. Ook heb ik de hoeveelheid olie die het blok kreeg behoorlijk teruggedraaid. Dit heeft uiteindelijk het probleem grotendeels opgelost.

Nu werd het tijd voor de laatste puntjes. Ik zocht onder andere nog een achterlicht, een voetsteun en een bagagerek. Uiteindelijk heb ik deze ook bij RBO besteld. Daarna als laatste naar de RDW voor een kenteken. Dit ging helaas ook niet helemaal vlekkeloos. Ze waren daar van mening dat het framenummer niet goed te lezen was. Dus dat moest er opnieuw ingeslagen worden. Maar met dat achter de rug was de eindstreep bereikt en mijn Puch 250TF klaar.

Eindelijk is het zover, lekker pruttellen met mijn grootvader in gedachten!

Ook voor de grote test, een rit van 150 km naar Bockhorn, is de dappere Puch met vlag en wimpel geslaagd.

Allemaal veteranen. Mijn Puch staat er trots glimmend bij!